baterie a środowisko
Guzikowa bateria srebrowa jest w stanie skazić 1m3 gleby i zatruć 400 litrów wody. |
Dodatkowo w konstrukcji baterii używa się szeregu substancji zapewniających bezpieczeństwo i ich funkcjonalność. Część z tych związków jest nieobojętna dla środowiska i jest to jeden z ważkich powodów dla których po zużyciu powinny być selektywnie zbierane i oddawane do stosownego unieszkodliwienia.
Przeciętnie w jednej tonie zużytych baterii spotkamy:
- dwutlenek manganu 270,0 kg;
- żelazo 210,0 kg;
- cynk 160,0 kg;
- grafit 60,0 kg;
- chlorek amonowy 35,0 kg;
- miedź 20,0 kg;
- wodorotlenek potasu 10,0 kg;
- rtęć (tlenek rtęci) 3,0 kg;
- kilka kilogramów niklu i litu;
- kadm 0,5 kg;
- srebro (tlenek srebra) 0,3 kg;
- niewielkie ilości kobaltu.

Oprócz tego smołę, szkło, krzemionkę, papier i folię a nawet wodór.
Zagrożenia zdrowotne istnieją przede wszystkim ze strony
toksycznego działania metali ciężkich (ołowiu, kadmu i rtęci) ale
również używane kwasy bądź zasady tworzące elektrolit mają
właściwości żrące i korozyjne.
Szkodzić mogą pozostałe związki o ile dostaną się do środowiska
i naszych organizmów w większych stężeniach.
Co nam może grozić
OŁÓW
Ma silne właściwości mutagenne, neurotoksyczne i kancerogenne. Kumuluje się w organiźmie przechodząc do krwi łącząc się z białkami osocza. Odkłada się w kościach i tkankach miękkich. Obniża płodność i zaburza owulację, wywołuje przewlekłe choroby nerek, dysfunkcje przewodu pokarmowego oraz układu sercowonaczyniowego. Z ołowiem jest także związana niedokrwistość, na którą szczególnie narażone są dzieci.
KADM
Wedug badań Duńskiej Agencji Ochrony Środowiska wynika, że głównym źródłem (90%) narażenia zdrowotnego na kadm są baterie Ni-Cd |
RTĘĆ
Najsilniejszy szkodliwy wpływ rtęci dotyczy ośrodkowego układu nerwowego. Szkodliwe działanie rtęci jest bardzo trwałe, ponieważ związki rtęci łącza się z enzymami. Rtęć wywiera ujemny wpływ na błonę komórkowa, blokując przepuszczalność błon komórkowych. Stany chorobowe związane z toksycznym działaniem rtęci to bezsenność, zawroty głowy, zmęczenie, stany depresyjne, osłabienie pamięci i koordynacji ruchów, osłabienie ostrości wzroku i słuchu, labilność emocjonalna, drżenie rąk. Jest to pierwiastek silnie toksyczny. Powoduje uszkodzenie nerek, nadciśnienie, deformuje kości, powoduje zmiany nowotworowe.
NIKIEL
Nikiel w zbyt dużym stężeniu uszkadza błony śluzowe, powoduje odczyny alergiczne, zmiany w chromosomach, w szpiku kostnym, może przyczyniać się do rozwoju komórek nowotworowych. Nadmiar niklu wpływa też niekorzystnie na proporcje innych pierwiastków. Przede wszystkim obniża poziom magnezu oraz cynku w organach miąższowych.
LIT
Objawy toksyczne mogą dotyczyć wielu narządów: układu nerwowego układu sercowo-naczyniowego, układu pokarmowego (nudności, wymioty, biegunka, obrzęk ślinianek, bóle brzucha, śliniotok, wzdęcia brzucha) układu moczowego (cukromocz, białkomocz, moczówka prosta nerkopochodna), skóry (trądzik, suchość, wypadanie włosów, świąd, owrzodzenia, obrzęki), układu endokrynnego (wole, niedoczynność gruczołu tarczowego, nadczynność gruczołów przytarczycznych, impotencja), układu krwiotwórczego (zwiększona leukocytoza).
Załącznik: